ใครก็บอกว่าสาวกรุงเทพสวยกว่าสาวต่างจังหวัด ไม่ดราม่านะคะเพราะแค่อยากจะแชร์ความรู้สึกที่ใครๆต่างก็จะแบ่งระหว่างสาวกรุงเทพกับสาวต่างจังหวัดว่ามีความแตกต่างกันอย่างไร เข้าใจสุภาพษิตที่ว่า “ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่ง” กันไหม หน้าตาคล้ายกันสีผิวเหมือนกัน คนหนึ่งแต่งตัวแต่งหน้าแต่อีกคนไม่แต่ง คนที่ไม่แต่งก็ดูดรอปลงไป เหมือนเด็กกรุงเทพที่รู้จักแต่งตัวแต่งหน้าทำผมมีแหล่งซื้อเสื้อผ้าสวยๆเยอะ ก็เลยทำให้มีคนดูดีดูน่ารักเยอะ ส่วนต่างจังหวัดหน้าตาพื้นฐานก็ไม่ได้ต่างกันมาก เคยดูจากละครแค่ขัดตัวขัดผิวแค่นี้จากคนธรรมดากลายเป็นนางฟ้าไปเลย แต่เด็กต่างจังหวัดเขาไม่ค่อยแต่งตัว แต่งหน้าเสื้อผ้าก็ไม่มีให้เลือกเยอะเลยดูไม่เด่นดูดรอปลงไปบ้าง
สาวกรุงเทพอยู่ในเมืองที่มีชีวิตดีสุขสบายเพียบพร้อมไปทุกอย่างมีหน้าที่การงานที่ดีการเดินทาง ไปไหนมาไหนสะดวก อาหารการกินเพียบพร้อมมีครอบครัวที่มีความสุข อาศัยอยู่ในที่ที่ครบวงจรไปทุกอย่าง ใช้ชีวิตที่มีความสุขในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเดินห้างสรรพสินค้า เดินสวนสนุกที่มีเครื่องเล่นมหัศจรรย์หลากหลาย ไปทานอาหารญี่ปุ่น อาหารเกาหลี อาหารดีๆ ไปดูหนังตามโรงภาพยนตร์ และถ้าเป็นวัยรุ่นก็ไปตามสถานที่ ที่เป็นแหล่งรวมวัยรุ่น ซื้อสินค้าที่ทุกคนรู้ว่า ก็สยามแสควร์สยามเซ็นเตอร์วัยรุ่นนัดเพื่อพบปะสังสรรค์เพื่อนๆ ซึ่งต่างก็มีความสุขในแบบที่เป็น
ชีวิตในกรุงเทพมีแต่ความเร่งรีบ ตั้งแต่เช้าเมื่อเราออกจากบ้านทุกอย่างไม่เคยหยุดนิ่งหรือช้าลง ตั้งแต่ขึ้นรถเมล์ตอนเช้าหรือตอนลงจากรถตอนค่ำ หรือจะต้องขับรถที่ต้องติดและต้องทำเวลาในทุกเรื่อง และด้วยความเร่งรีบและเน้นให้ทันเวลา สิ่งต่างๆรอบตัวและชีวิตของผู้คนดูจะรวดเร็วไปหมด ไม่เหลือเวลาให้หยุดพักเลย และค่าครองชีพที่สูงจนหลายๆคนต้องใช้เวลาในการทำงานมากกว่าการเรียนซะอีก ปัญหาสำหรับคนงบน้อยก็ต้องคิดหนักหน่อยที่จะใช้ชีวิตในกรุงเทพ ถ้าใครเดินทางมาจากต่างจังหวัดก็ต้องมีความอดทนอย่างมาก
สาวที่อยู่ต่างจังหวัดแถวชนบท แต่บางจังหวัดก็เจริญแล้วมีพวกห้างสรรพสินค้า ที่มีชีวิตที่ดีอาศัยอยู่ในบ้าน ในที่ดิน ในท้องทุ่งนา ในไร่ของตนเอง คอยเก็บเกี่ยวผลผลิต อยู่กันครอบครัวใหญ่ ถ้าเป็นผู้ใหญ่ก็เดินไปคุยกับเพื่อนบ้าน พูดคุยสารทุกข์สุกดิบกัน ทำกับข้าวก็แบ่งปันกัน แลกเปลี่ยนกันมาทาน เพื่อนบ้านมีงานอะไรก็ชวนกันมาทำกิจกรรมนั้นๆ ด้วยใจที่เต็มเปี่ยม เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ถ้าเป็นเด็กๆ ก็วิ่งไปชวนกัน จับปูจับปลาจับหอยจับกบจับนกเดินตามท้องทุ่งนาตามวิถีชีวิตคนต่างจังหวัด เชื่อเถอะนั่นมันสมัยวัยเด็กเล่นซ่อนแอบกันตามไร่ ตามสวน โดดน้ำกันตามคลองอย่างสนุกสนานและเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขในแบบที่ตนเป็น แต่พอโตขึ้นสาวๆก็เข้ากรุงเทพเพื่อเรียนหนังสือกันหมด
สาวกรุงเทพก็มีความฝันอยากมีบ้านหลังเล็กๆในต่างจังหวัด เพราะใช้ชีวิตในกรุงเทพที่เร่งรีบตลอด ขึ้นรถไฟฟ้าที่แน่นขนัด และการจราจรก็ติดขัด ทำงานเก็บเงินเพื่ออยากไปอยู่ต่างจังหวัด เบื่อชีวิตในกรุงเทพมีแต่ควันท่อไอเสียมีแต่ก่อสร้างสร้างความรำคาญในการเดินทางไปไหน และสาวต่างจังหวัดก็มีความฝันอยากมีบ้านที่กรุงเทพ เพราะเวลาเดินทางไปกรุงเทพจะได้มีบ้านอยู่สักหลังไม่ต้องเสียเงินค่าเช่า แต่ถ้าเรารู้จักพอกับชีวิตที่เราเป็นอยู่ก็จะมีความสุขแล้ว
สาวกรุงเทพจะแข่งขันกันเรื่องความงามมากๆค่ะ เวลาสาวต่างจังหวัดเข้ามากรุงเทพจะต้องเปลี่ยนตัวเองกันเลยทีเดียว หลายคนเข้ามาเรียนพิเศษในกรุงเทพจะตั้งใจเรียนและขยันเรียนและส่วนมากจะเรียนเก่งมาก เนื่องจากมีความจำเป็นที่ต้องมาเช่าห้องเพื่ออยู่ติวหนังสือ ต้องขยันเป็นพิเศษเพื่อให้คุ้มค่าเงินที่พ่อแม่ส่งเรียนเรื่องสวยงามก็อยากแต่งตัวให้เหมือนกับสาวกรุงเทพก็จะเปลืองเงินส่วนนี้ด้วย พวกเด็กที่เรียนในเมืองส่วนใหญ่จะเป็นลูกคุณหนูผิวพรรณก็ย่อมสวยอยู่แล้ว มีน้ำใจ นิสัยดีขยันใฝ่เรียนหน้าตาย่อมสวยอยู่แล้ว
ในระหว่าง “สาวกรุงเทพ” กับ “สาวต่างจังหวัด” ต่างก็มีความสุขด้วยกันทั้ง 2 แบบ แต่ในละแบบก็มีความสุขที่แตกต่างกัน เพราะการใช้ชีวิตแบบมันเป็นอะไรที่แตกต่างกันอยู่แล้ว ความสุขมันเกิดได้ทุกที่ทุกเวลาแต่จะสุขมากหรือน้อยก็อยู่ที่ใจ เพราะมันวัดค่าไม่ได้ว่าความสุขอยู่ที่ใจแบบไหนที่จะมีความสุขมากกว่ากัน
